Alle soorten moeders die je kunt zijn: wees een Panda mama

Psychologen willen je graag wijsmaken dat je vooral blij moet zijn met jezelf. Toch kan het volgens ons geen kwaad om soms eens een spiegel voor te houden. Wat voor type moeder ben je eigenlijk? Volgens psychologen kun je hier uit kiezen:

Tiger mum: je bent consequent, dol op regels en vraagt het beste van je kinderen. Je wilt dat ze het goed doen in het leven en je vindt hard werken vanzelfsprekend. Je bent hun coach.

Free-range parent: je laat je kind de wereld zelf ontdekken, fouten maken, vallen en weer opstaan. Je staat graag aan de zijlijn, je moedigt je kinderen aan – je bent hun grootste fan.
Helicopter mother: je bemoeit je graag met alles wat je kind doet. Je bent dol op micromanagen: alles tot in het kleinste detail onder controle houden. Je bent graag scheidsrechter.

Elephant mummy: je beschermt je kinderen tegen alles en houdt ze graag altijd dicht bij je. Je bent de trouwe breng-en-haal-mama.

Lawnmower parent: je maait het gras voor de voeten van je kinderen graag weg. Je wilt niet dat zij ook maar een beetje stress hebben. Je doet hun huiswerk, je regelt hun afspraken, je doet alles voor je kinderen.
Manhattan mom: je bent ambitieus, angstig, competitief, slim en altijd druk. Haastig moederschap.

Unicorn mom: je bent niet perfect, je weet dat, je lacht, je lacht om jezelf en je geniet van een wijntje.

The crunchy granola mum: je snapt ’m. De moeder die biologische appels meeneemt voor het hele team. De moeder die neerkijkt op moeders die hun kinderen banaan-appel-mango uit een potje geven.

Welke wint dan?

Waarschijnlijk ben je een combinatie van dit allemaal – en nog meer veel meer. Je doet je best, maar ook jij doet weleens iets niet goed. En dat is niet erg. Aan alle type moeders zitten voor- en nadelen. Welk type moeder je het beste kunt zijn? Wees een panda parent, zoals The New York Times adviseert. Je houdt van knuffelen, zorgen en vertroetelen en je bent bijna altijd lief, zacht en toegankelijk – maar je kunt ook je klauwen uitzetten als het nodig is. Je geeft grenzen aan, maar je laat je kind op zijn of haar eigen tempo de wereld ontdekken. Je luistert naar je kind, maar bent wel in charge. Je voedt hen op maar laat hen tegelijkertijd ook vrij. Niet simpel, maar wel mooi om naar te streven, toch?