‘Ik dacht dat ze wel even in de zon kon liggen. Maar mijn baby raakte binnen 3 minuten oververhit’

Ik dacht dat het geen kwaad kon, mijn baby even in de zon. Maar ze raakte zo snel oververhit dat ik me nu kapot schaam.

De zon scheen eindelijk na weken van regen, en alles voelde zo vredig. We zaten in de tuin. Mijn dochtertje – net drie maanden oud – lag naast me in haar wipstoeltje. Ze zag er zo lief uit met haar armpjes wijd, oogjes half dichtgeknepen tegen het licht. Ik dacht: een paar minuten in de zon is toch juist goed?

Ik had haar mutsje afgedaan, en een dun katoenen pakje aangedaan. Geen dekentje, geen dikke lagen. De lucht was warm, maar er stond een briesje. Niets leek erop dat er gevaar dreigde. Ja, het was wel warm, dat merkte ik ook wel.

Maar toen ik even naar mijn telefoon keek – letterlijk nog geen drie minuten – hoorde ik een vreemd, zacht piepend geluid. Ik keek op. Ze huilde niet echt. Het was meer een soort benauwd gekreun. Haar gezichtje was vuurrood. De huid bij haar halsje was kletsnat van het zweet. En toen ik haar optilde, voelde haar rugje brandend heet aan.

Paniek.

Mijn baby is oververhit

Ik rende naar binnen, legde haar op de commode en begon haar voorzichtig uit te kleden. Haar ademhaling ging snel, haar ogen leken wat weg te draaien. Ze huilde nu wél. Hard. Schril. Alsof ze wilde zeggen: “Waarom deed je dit?”

Ik begon haar zachtjes met lauw water af te koelen. Niet te koud – dat wist ik gelukkig nog. Maar ik bleef twijfelen of ik genoeg deed. Had ik haar beschadigd? Was dit gevaarlijker dan ik dacht?

Ik belde de huisartsenpost. Ze stelden me gerust, maar ze zeiden ook: “Je hebt geluk dat je zo snel reageerde.”
Ze had tekenen van oververhitting en als ik langer had gewacht, had het fout kunnen aflopen.

Sindsdien kijk ik heel anders naar de zon. Naar warmte. Naar de kwetsbaarheid van een babyhuidje dat zichzelf niet kan beschermen.

Ik vertel dit verhaal niet uit schaamte, maar uit verantwoordelijkheid. Omdat ik dacht dat een paar minuten geen kwaad konden. Maar mijn baby raakte binnen drie minuten oververhit. En ik wil niet dat een andere ouder diezelfde fout maakt.’