‘Ik vind het zo verdrietig dat mijn dochter haar eigen unieke naam niet mooi vindt’

‘Het is jammer als je als ouders een naam kiest voor je kind en dat je kind daar dan als ze ouder is, helemaal niet blij mee blijkt te zijn. Wij kozen voor een unieke en wat langere meisjesnaam. Maar mijn dochter van acht lijkt zich voor haar naam te schamen, soms.

Dat merk ik tenminste als moeder.

Onze Belinda zit midden in een fase waarin ze alles en iedereen om haar heen kritisch bekijkt. Laatst kwam ze thuis en vertelde me dat ze haar naam niet mooi vindt. Ze zei dat ze liever een “gewonere” naam zou hebben zoals haar klasgenoten, namen die minder opvallen. Ze snauwde, waarom heet ik geen Emma of Julia?

Mijn hart brak een beetje toen ze dat zei. Ik had zo mijn best gedaan om een naam te kiezen die haar speciaal zou maken, iets wat ze met trots zou kunnen dragen. Maar nu lijkt het eerder een last voor haar te zijn dan een cadeau. Ze voelt zich blijkbaar anders en niet op de goede manier.

Verdrietig dat mijn dochter haar naam stom vindt

Ik heb geprobeerd met haar te praten en uit te leggen waarom ik haar naam zo bijzonder vind. Ik vertelde haar over de betekenis van Belinda, hoe het staat voor licht en positiviteit. Maar ze keek me aan met die typische blik. Onzin, mama. Ze vindt het een stomme naam. Dat doet gewoon verdriet bij ons als ouders. Je baalt dan opeens ook van je eigen keuze. Blijkbaar past deze langere naam niet bij haar.

Voor nu probeer ik geduldig te zijn en haar de ruimte te geven om haar eigen mening te vormen. Maar diep van binnen hoop ik dat ze het steeds mooier gaat vinden, want wij vinden het prachtig klinken. Bel is toch ook een hippe, vlotte afkorting? Zo jammer dat ze het niet leuk vindt. Zou iemand haar een keer hebben geplaagd? Of wat kan er gebeurd zijn? We maken ons er eerlijk gezegd best zorgen om, want een naam heb je nu eenmaal voor het leven.’