‘De naam van ons pasgeboren buurmeisje vind ik ronduit zielig en een reden tot pesten’

‘Kijk, iedereen moet het zelf weten, hoe ze hun kind noemen. Dat begrijp ik ook wel. En daarom hou ik in het echte leven ook mijn mond, maar wil ik hier toch even mijn verhaal kwijt… Ons buurmeisje heeft zo’n aparte naam gekregen dat ik het gewoon zielig vind.

En ja, ik vind het ook een naam waarmee ze gepest zal worden later. Wacht maar tot ze op de middelbare school zit en ze zich overal moet voorstellen… Nee. Dat kan gewoon niet. Ze heet namelijk Swaan.

Echt. Zoals het dier, dus. Maar dan met een S. Nou sorry, maar je gaat mij niet vertellen dat er veel mensen zijn die deze naam mooi vinden? Wat een ongelooflijk rare keuze. Maar de buren zijn er heel trots op en vinden het zo schattig voor hun meisje. Swaantje, hun lievelingsdiertje, en oh ze vinden het zo chique en tijdloos.

Wat een aparte naam voor ons buurmeisje

Ik denk alleen maar, hoe zal ze dit zelf vinden over tien jaar? Hoe gaat ze overal met haar naam naartoe zonder dat ze wordt uitgelachen door anderen? Of zie ik dit nou verkeerd?

Ach, mijn hart. Ik maak me er misschien wat te veel zorgen over, maar kom op. Wat is er mis met echte namen zoals Eva, Mila of Emma? Niks, toch? Waarom moet het zo origineel zijn? Denk even aan de toekomst van je kind, denk ik dan. Want ik vind het gewoon sneu voor dit kind. Zij kan er niets aan doen dat ze zo heet. Zij kan er niets aan doen dat ze altijd met dat witte dier zal worden vergeleken. Maar ze moet het er wel een leven lang mee doen…’