‘Mijn kinderen moeten op school gewoon gymmen op hun blote voeten, dat is toch goor?’

‘Toen mijn kinderen thuiskwamen met het verhaal dat ze tijdens de gymles op school gewoon op hun blote voeten moesten bewegen, dacht ik eerst dat ze een grap maakten. Ik zag meteen beelden voor me van zweetvoeten, koude gymzalen, gladde vloer en het idee dat iedereen daar met zijn tenen overheen schuifelt. Mijn eerste reactie? Dat is toch goor?

Maar toen ik erover nadacht — en nog eens met de juf sprak — merkte ik dat ik mijn mening bij moest stellen. Eigenlijk zelfs best veel.

Van “iewl” naar “hm… oké”

Ik had meteen die ouderreflex: schoenen aan, hygiene, alles netjes en schoon. Maar kinderen zien dat totaal anders. Zij vinden het heerlijk om vrij te bewegen, zonder schoenen, zonder gedoe met klittenband of sokken die half in hun schoenen verdwijnen. En eerlijk is eerlijk: mijn kinderen hebben thuis ook zelden pantoffels aan. Op blote voeten rennen door het huis? Geen probleem. Maar in de gymzaal vond ik het ineens eng en onhygiënisch.

Tot ik zag dat het eigenlijk verrassend logisch is.

Kinderen bewegen beter zonder schoenen

Toen ik ging opletten bij een open gymles zag ik het met eigen ogen: kinderen die op blote voeten gymmen, bewegen veel vrijer. Ze glijden minder snel weg dan met sokken, maar hebben ook meer grip dan in te grote gympen. Ze klimmen makkelijker, landen zachter en gebruiken hun voeten op een veel natuurlijkere manier. Eigenlijk precies zoals ze gebouwd zijn.

En ja — stiekem snapte ik het ineens.

Maar… is het dan niet vies?

Natuurlijk dacht ik daar nog steeds aan. Want een gymzaalvloer waar 150 paar kindervoeten per dag overheen gaan, dat klinkt niet direct als het toonbeeld van steriliteit. Maar toen de juf uitlegde dat de vloer dagelijks wordt schoongemaakt en dat kindervoeten geen broedplaatsen van horrorbacteriën zijn, moest ik een beetje lachen om mezelf.

Bovendien: zandbakken, speeltuinen, schooltoiletten, kinderfeestjes… daar lopen ze ook allemaal rond zonder dat ik elke vijf minuten desinfectiespray pak.

Misschien was het probleem meer mijn ongemak dan de situatie zelf.

Wat ik er nu van vind

Inmiddels ben ik helemaal om. Ik vind het eigenlijk mooi dat mijn kinderen op school mogen bewegen zoals ze dat thuis ook doen: vrij, natuurlijk en zonder de belemmering van schoenen. Het geeft ze stabiliteit, balans en zelfvertrouwen. En eerlijk? Kinderen zijn veel minder bezig met wat “vies” is dan wij volwassenen. Misschien een les op zich.

Dus ja — mijn kinderen gymmen op hun blote voeten. En ik vind het wel vies, maar oké, ik snap het ook wel.’