Jo haar bevalling duurde 73 uur: ‘En Oliver kwam ook nog eens 9 weken te vroeg’

‘Het voelde als de langste bevalling ooit, de bevalling van mijn derde kind. Mijn jongen kwam namelijk 9 weken te vroeg’, vertelt moeder Jo. 

De uitgerekende datum van Oliver was 19 juli, maar hij werd al geboren op 22 mei.

Wachten en wachten

Jo: ‘Mijn zwangerschap was al niet zo fijn. Voor Olivier was ik zwanger van een tweeling, maar die zijn te prematuur geboren. Daarom werd mij afgeraden om nog te werken, om de kans op vroeggeboorte dit keer te minimaliseren. Daarnaast bloedde ik maandenlang en maakte ik me constant zorgen of het wel goed zou gaan. Ik had het ergste als vrouw al meegemaakt: een miskraam. En je kunt bijna niets doen om dat tegen te houden.’

Maar ook dit keer liep het anders dan gepland. Haar zoontje wilde namelijk te vroeg al ter wereld komen. Maar liefst 9 weken voordat ze was uitgerekend, kreeg ze weeën. ‘De weeën waren al ontzettend sterk toen we eenmaal in het ziekenhuis waren. Ik wist dat hij niet lang meer op zich zou laten wachten, hoewel mijn arts nog aangaf dat de weeën misschien spontaan zouden stoppen. Ik kreeg nog een injectie die de groei van de longen van Oliver zou versnellen, mocht hij toch te vroeg worden geboren. En dat gebeurde dus ook echt’.

Weeën

‘Maar het duurde ontzettend lang. 73 uur lang heb ik weeën gevoeld en in het ziekenhuisbed liggen puffen. Mijn man is ondertussen gewoon naar zijn werk gegaan, want het duurde maar en het duurde maar. Maar na 73 uur en flink persen was hij daar. Ik was kapot. Zodra ik van de arts hoorde dat het goed ging met mijn zoon, stortte ik in en viel ik in slaap. Oliver had opstartproblemen en moest op de intensive care liggen, hij heeft daar een maand gelegen. Hij was ondanks zijn vroeggeboorte nog redelijk op gewicht. Ik ben dolgelukkig dat alles is goedgekomen met mijn jongen. Maar die bevalling…? Nooit meer.’

Lees ook
Trend: een vrouwvriendelijke keizersnede waarin natuurlijke bevalling wordt nagebootst

Bron: Kidspot