‘Ik woon als moeder op mezelf omdat mijn relatie strandde en ik liever niet samenwoon met mijn kinderen’

M. woont liever apart van haar kinderen. Ze vindt haar ex-man een betere ouder die goed gaat op het ritme van de kinderen. Zelf snakt ze naar vrijheid.

‘Het idee dat kinderen ons leven verrijken en dat ze ons gelukkiger maken dan dat we waren toen we nog geen moeder waren, zit diep verweven in onze cultuur. Zegt een vrouw dat ze bewust geen kinderen wil, dan worden er wenkbrauwen opgetrokken en ´vinden we haar een beetje raar. Geen lief of warm mens.´ Terwijl: wat is er mis met je leven elke dag invullen zoals jij dat zelf wilt, in plaats van het ritme volgen van kleine rauwdouwers? Als het verzorgen van onze kinderen ons minder blij maakt dan dat we hadden verwacht, dan voelen we ons daar niet alleen vaak eenzaam in, we voelen ons ook schuldig.

We vinden het moederen niet altijd leuk maar voelen ons schuldig over die gedachte omdat we wel van onze kinderen houden, dat we tegen onszelf zeggen dat ´dit wel is wat ik altijd wilde´en dat dus ´het moederschap goed bij me past´. Er zijn moeders die weggaan bij hun kinderen. Ik heb kinderen die fulltime bij mijn ex wonen. Ik woon op mezelf omdat mijn relatie strandde en ik liever niet samenwoon met mijn kinderen. Als een man dit had gedaan, had er niemand raar opgekeken. Maar omdat ik de moeder ben van mijn twee kinderen, is het raar dat ik niet altijd bij ze wil zijn? Ik zie ze elk weekend en dat is voor mij genoeg. Zo kan ik mij focussen op mijn werk en vrienden. Ik kan naar plekken gaan waar ik zelf heen wil. Mijn ex is een betere ouder, die vindt het samenzijn met zijn kinderen geen opoffering van zijn eigen leven. Mij verstikte het, het feit dat ik geen enkele tijd voor spontane dingen meer had. Ik kan niet altijd moeder zijn.

Laat me welbenadrukken dat het hebben van kinderen een van de meest waardevolle en verrijkende ervaringen in het leven kan zijn. Het kan een bron van vreugde, liefde en betekenis zijn. Maar dat geldt niet voor iedereen. Ouderschap is niet voor iedereen weggelegd, althans, niet alle dagen van elke week – en dat is helemaal oké.

Sommige mensen voelen zich simpelweg gelukkiger en meer vervuld zonder kinderen. Ze genieten van hun vrijheid, onafhankelijkheid en het vermogen om hun leven te leiden zoals zij dat willen. Ze hebben misschien andere dromen en doelen die ze willen nastreven, en die moeilijker te verwezenlijken zouden zijn met de verantwoordelijkheden van het ouderschap. Laten we daarin wat liever zijn voor elkaar. Voor sommige vrouwen is het niet de ultieme vervulling van het leven.’