Deze ene fantastische meisjesnaam kent niemand omdat-ie íets te ‘plat’ wordt gevonden

En dat is zó zonde, want hij heeft alles in zich om de volgende Nova of Mila te worden.

Sommige namen klinken zó lekker, dat je direct denkt: Ja, dit is ‘m.’
Kort, vrolijk, krachtig. Een naam die je in gedachten meteen op een geboortekaartje ziet staan, met confetti en wolkjes.

Maar dan komt dat stemmetje… Dat van je schoonzus, vriendin of collega die zegt: “Hmm… een béétje ordinair, vind je niet?” En dan durf je ineens niet meer. Precies dat overkwam mij bij de naam Daisy. Ik vind ‘m zó leuk.

De naam die te vrolijk klonk

Toen ik zwanger was, stond Daisy hoog op mijn lijst. Kort, internationaal, vrolijk — alles wat ik wilde. In Amerika een van de favo’s. Ik zag het helemaal voor me: een meisje met een eigen wil, zomers blond haar, altijd buiten aan het spelen.

Maar toen ik het voor het eerst hardop zei, keek iemand me aan met die blik. Je kent ’m wel. Een combinatie van “grappig dat je dát mooi vindt” en “dat had ik niet van jou verwacht”.

“Daisy?” zei ze. “Dat is toch een beetje… ordinair?” En daar ging het. De naam die ik prachtig vond, veranderde ineens in een soort guilty pleasure.

Waarom we sommige namen ‘plat’ vinden

Het fascinerende is: Daisy betekent letterlijk madeliefje. Zachter en onschuldiger kan bijna niet. Maar in Nederland heeft de naam een randje — niet door de betekenis, maar door het imago.

Waar Lily, Faye en Ruby als chic en internationaal worden gezien, vinden veel mensen Daisy “iets te volks”.
Waarom?
Waarschijnlijk omdat het een tijd populair was in de jaren ’90, vooral in series en soaps. Denk aan Goede Tijden Slechte Tijden-vibes. En als een naam eenmaal zo’n label krijgt, kom je daar lastig vanaf.

Toch is het opvallend: in landen als Engeland en de VS is Daisy al jaren geliefd.
In de Britse top 30 is ze zelfs een vaste waarde.
Daar klinkt het fris, klassiek en tijdloos — precies wat veel ouders hier zoeken in namen als Noa of Fenna.

🌷 Tijd voor rehabilitatie

Ik zeg: het is tijd dat we Daisy terugpakken.
Dat we stoppen met doen alsof een naam ‘te plat’ is, alleen omdat hij vrolijk klinkt of ooit in een soap voorbij kwam.

Want eerlijk: liever een naam die een glimlach oproept, dan eentje die veilig en kleurloos is.
Bovendien past Daisy perfect in de trend van lichte, Engelse meisjesnamen die eindigen op een klinker: Evie, Maisie, Rosie, Lottie.

Mijn voorspelling? Binnen vijf jaar zien we Daisy in de Nederlandse top 50 opduiken — en iedereen zal doen alsof ze het altijd al een leuke naam vonden.