‘De juf vindt dat mijn kind nog langer moet kleuteren, maar wij niet. Wat nu?’

‘Het kwam eigenlijk als een verrassing: op een woensdagmiddag, tijdens het 10-minutengesprek, zei de juf dat ze denkt dat onze zoon beter nog een jaartje kan blijven kleuteren. “Hij is zo’n lieve jongen, maar hij is nog niet helemaal toe aan groep 3,” zei ze voorzichtig.

En daar zat ik dan, met een knoop in mijn maag.

Hij is toch gewoon… vijf?

Ja, hij is pas vijf. Maar ook bijna zes. Maar hij telt tot honderd, kent alle letters, schrijft zijn naam, en is zó nieuwsgierig. Hij hangt aan je lippen als je iets uitlegt. Hij droomt ervan om “echte sommen” te maken in een schriftje met hokjes.

Ik begrijp het wel: het draait niet alleen om cijfers of letters. Het gaat ook om werkhouding, concentratie, zelfredzaamheid. Maar toch voelde het voorstel van de juf alsof hij “niet goed genoeg” was. En daar schrok ik van. Ik baalde ook wel.

Ons gevoel zegt: hij is er wél klaar voor

Samen met mijn partner bespraken we het. En we voelden allebei: nee. Dit klopt niet voor hem. Hij ís geen kind dat erbij hangt. Hij is juist gebrand op leren, vraagt elke dag: “Mag ik al naar groep 3?”

We zijn natuurlijk geen leerkrachten. Maar we zijn wel zijn ouders. En als er iets is wat ik heb geleerd sinds ik moeder ben, is het dat je je kind als geen ander kent. Want ik zie ook zijn sociale leven: hij speelt alleen maar met jongens en meisjes uit groep 2. Die dus wel naar groep 3 gaan.

Wat zegt de wet eigenlijk?

Dus ik ben het maar eens gaan uitzoeken. Wat ik niet wist: ouders hebben officieel het laatste woord. De school kan een advies geven, maar ze mogen een kind niet tegenhouden om door te stromen naar groep 3. Dat geeft rust. Maar ook verantwoordelijkheid. Want wat als ze wél gelijk hebben op school? Wat als de juf ons nu juist wil helpen voor alles wat in groep 3 nog gebeurt?

Twijfel, twijfel, twijfel

Is het ego, omdat ik hem “graag slim” zie? Is het onzekerheid, omdat ik bang ben dat hij zich straks verveelt? Of ben ik gewoon bang voor dat etiketje van “blijven zitten”, terwijl hij nog maar vijf jaar oud is?

Ik wil dat hij floreert, niet vastloopt. Ik wil dat hij blij naar school gaat, niet overvraagd wordt. Maar ik wil ook niet dat hij een jaar stilstaat, zeg maar. Dus ik weet het gewoon niet. Wat is het slimste om te doen voor ons kind?’