Aan die vrouw in de supermarkt die kritiek levert op mijn lawaaiige kinderen

‘Kritiek krijgen van anderen op je kinderen kan hard aankomen. Mijn kinderen en ik doen boodschappen op zaterdagochtend. We kletsen, we pakken wat melk en yoghurt en brood en gaan afrekenen. Bij de kassa spelen ze in het leuke kinderhoekje. Dan hoor ik een wat oudere vrouw achter mij brommen. Ik hoor het eerst niet eens, tot ze een paar keer keihard zeurt. Mijn kinderen zouden te veel lawaai maken.

En die vrouw vindt het nodig daar in de Albert Heijn hardop een paar keer wat van te zeggen. Ze kijkt nors naar mij. Ik voel me kwaad worden: ik ben moeder van jongens met energie. Dat is heus niet altijd makkelijk. Zou ze weten wat ik voor dagen heb met achter ze aanrennen of driftbuien sussen. Daar in die supermarkt bij dat speelscherm voor kinderen? Daar deden ze heel rustig en lief. Keurig en gezellig. Sorry, maar echt totaal niet luidruchtig. Als ze dat wel zijn, heb ik dat echt wel door. Maar in dit geval was het commentaar echt niet terecht. En juist daarom vreet het nu zo aan me, nu we weer thuis zijn.

Waarom vindt iemand die ons niet kent het nodig om keihard kritiek te leveren op mijn gezin? Waarom kan ze niet tegen kinderen die gewoon kletsen en brabbelen en enthousiast zijn in de vroege ochtend? Hoe langer ik erover nadenk, hoe bozer ik ben.

Kritiek op een onbekende lijkt misschien niet uit te maken, maar waarom zou je het doen? Je kunt er echt mensen mee kwetsen. Zeker moeders die teren op weinig slaap. Die het – geloof mij – soms al pittig genoeg hebben. En als ze dan inderdaad krijsend door de supermarkt gaan, dan snap ik het misschien nog. Maar ze waren niet aan het huilen, gillen of rennen. Ze waren gewoon mama aan het helpen met de boodschappen. Gelukkig kwam er een medewerker van de Albert Heijn naar me toe, omdat ik om een bonuskaart vroeg. Ze zei: ‘Ach, van die chagrijnige mensen, daar zou ik me maar niets van aantrekken.’ En zo is het.

Maar toch. Ik begrijp soms niet waarom vrouwen niet wat liever zijn voor elkaar. Mannen geven dit commentaar niet zomaar, hoor. Die zijn gewoon lekker bezig met zichzelf. Nee, het is vaak vrouw naar vrouw. Ik hoop dat we allemaal wat liever voor elkaar kunnen zijn. Je weet nooit wat iemand meemaakt thuis.’