Deze vrolijke en korte jongensnaam uit mijn klas is zo bijzonder dat iedereen ‘m verkeerd uitspreekt

Je kent het wel: een naam die je meteen vrolijk maakt, maar die iedereen standaard verkeerd uitspreekt. Als juf kom ik heel wat namen tegen. In mijn klas zit een jongen met zo’n naam — kort, krachtig, en toch bijzonder.

Zijn naam is namelijk: Ole. Drie simpele letters, maar de verwarring is er wel vaak, merk ik als juf.

Hoe spreek je deze korte jongensnaam dan uit?

Anderen maken er vaak “O-lè” van. Maar eigenlijk spreek je Ole uit als “Oo-luh”, met de nadruk op de eerste lettergreep en een zachte “uh” aan het eind.

Soms corrigeert hij het vriendelijk, soms haalt hij zijn schouders op en laat het maar gebeuren. Hij lijkt er wel aan gewend, maar ik kan me voorstellen dat het frustrerend is om steeds je naam te moeten uitleggen. Ik zei in het begin ook wel eens Olé! Maar zo enthousiast hoeft het niet, hoor, zei de aardige knul terug. En klasgenoten helpen hem ook soms met al het verbeteren. Hij zit nu in groep vier en doet het ook zo goed op school, het is een vrolijke jongen die bij zijn naam past.

Waarom is Ole zo bijzonder?

Ole is een naam die vreugde uitstraalt. Het is een Scandinavische naam die “voorvader” of “nobel” betekent. Hoewel hij vooral in landen zoals Noorwegen en Denemarken populair is, kom je hem in Nederland ook steeds vaker tegen. Toch is hij hier nog nét zeldzaam genoeg om telkens vragen op te roepen.

Ole klinkt simpel en vriendelijk, maar de onbekendheid met de uitspraak zorgt voor verrassende reacties. De naam is kort, modern, en tegelijkertijd klassiek. In Nederland is het niet vanzelfsprekend dat korte namen van buitenlandse oorsprong correct worden uitgesproken. Vooral bij Scandinavische namen zoals Ole of Noorse namen zoals Bjørn (“Bjeurn”) lopen mensen snel vast. Misschien komt het doordat we gewend zijn om namen op een Nederlandse manier uit te spreken.

Toch is het jammer, want namen zoals Ole zijn heel erg leuk. Ze zouden vaker gekozen mogen worden, hoor, in Nederland.’