‘Ik vind het vervelend dat mijn vriendin onze familienaam heeft gebruikt voor haar zoon’

Toen mijn vriendin me vertelde dat ze zwanger was, voelde ik oprechte blijdschap. Ze stond op het punt een nieuwe fase in haar leven in te gaan, en ik gunde haar dat zo. Maar toen ze een paar maanden later bekendmaakte dat ze haar zoon Jan zou noemen, voelde ik me heel awkward. Jan is namelijk niet zomaar een naam in mijn familie; het is de naam van mijn vader én mijn opa.

In mijn familie is de naam Jan bijzonder. Het is een naam die van generatie op generatie wordt doorgegeven en een soort eerbetoon is aan de mannen die ons gezin hebben gevormd. Mijn opa, een hardwerkende en warme man, droeg de naam met trots. Mijn vader, een belangrijke rots in mijn leven, heeft die traditie voortgezet. Het voelde altijd alsof de naam Jan een soort onzichtbare draad was die ons allemaal verbond.

Mijn vriendin gebruikt mijn familienaam

Toen mijn vriendin besloot haar zoon ook Jan te noemen, had ik het gevoel dat ze iets van die familiegeschiedenis naar zich toe trok. Natuurlijk heeft ze daar formeel het volste recht toe, maar emotioneel voelde het alsof ze in mijn familiewaarden stapte zonder daar echt bij stil te staan. Ik vind Jan ook een heel leuke naam, maar wij kregen eerst een dochter. En dus heb ik de kans nog niet gehad om de naam te gebruiken. Zij krijgt nu een zoon en vindt het gewoon een vlotte, leuke Hollandse naam. Daarom wil ze hier voor kiezen. Ik begrijp het echt, maar het is toch ook iets van mijn familie. Dat maakt het wat ingewikkeld.

Een onverwachte verrassing

Wat de situatie extra lastig maakt, is dat ze me vooraf niet heeft gevraagd hoe ik over haar keuze dacht. Het kwam als een verrassing toen ze de naam bekendmaakte, en eerlijk gezegd voelde ik me een beetje overvallen. Misschien had ik anders gereageerd als ze eerder met me had besproken waarom ze voor Jan koos. Nu bleef ik achter met een ongemakkelijk gevoel en de vraag waarom ze precies deze naam had gekozen. Het is gewoon jammer dat het nou precies deze ene jongensnaam moet zijn voor haar, van al die jongensnamen die er bestaan… Pfff. Maar ja, niets meer aan te doen. Ik moet er maar mee leren leven, vrees ik. Mijn familie vindt het overigens niet zo erg, hoor. Die vinden het wel grappig dat Jan weer een hippe naam is.’