‘Ik hou van mijn dochter, maar ik heb spijt dat ik moeder ben geworden’
Karla is moeder geworden, maar vindt dat pittig. ‘Ik haat het zelfs, het moederschap. Maar dat staat los van de liefde die ik voel voor mijn kind. Ik vind het gewoon vreselijk om thuis te moeten zitten, elke dag de hele dag te moeten regelen om haar ritme en slaapjes heen. En opruimen en schoonmaken. Sorry, dat is toch geen leven?
Mensen moeten begrijpen dat spijt geen taboe hoeft te zijn. Je kunt het moederschap niet leuk vinden en daar spijt van hebben, terwijl je wel een goede moeder bent en veel van je kinderen houdt.
Spijt van het moeder worden
‘Ik voel een diepe liefde die ik niet echt kan uitleggen. Maar het moederschap in haar hele vorm is niets voor mij. Iedereen romanticeert het ook, geloof ik. Dat alles altijd maar mooi en zoet moet zijn. Schattige babyfoto’s? Nou, je ziet niet dat iemand er die nacht zes keer uit is geweest. En alleen maar gekrijs en gehuil hoort. Dat is toch het echte leven. De liefde tussen mij en mijn dochter is er, we hebben een goede band en kennen elkaar door en door. Maar het is niet zo dat ik die typische moeder ben die altijd helpt bij elk schooluitje. Toen ze naar de basisschool ging, was ik blij. De drukste jaren waren voorbij. Geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om nog voor een tweede te gaan.’
‘Ik denk dat we eerlijker moeten zijn over het zware van het moederen. Want het verandert alles wat je doet in je leven en niet iedere vrouw wordt daar gelukkiger van. Sommigen wel, die bloeien op bij het opvoeden van kleintjes. Ik niet. En ik ben daar heel eerlijk over.’
