Is het raar dat ik mijn ouders niet wil vernoemen en liever moderne, hippe namen kies?

‘Mijn moeder heet Trudi en mijn vader heet Gerard. Niet echt namen die ik nou heel graag doorgeef aan mijn eigen kinderen. En nu ik in verwachting ben van een zoon, komt de vraag naar voren. Ga ik mijn ouders vernoemen? Of is het raar dat ik liever kies voor moderne, hippere namen?

Nou, ik vind het eerlijk gezegd best een ding. Want ik hou ontzettend van mijn eigen vader en moeder en ik vind het heel bijzonder dat ze bijna opa en oma worden. Maar wat moet ik nou met zulke namen?

Zelfs voor een tweede naam vind ik ze stiekem best lelijk. We willen onze zoon een hippe en mooie naam geven, zoals Beau, Finn of Sem. En daar past volgens mij een ouderwetse naam als Geer of Gerard niet echt achter als tweede naam, toch? En dan mijn moeders naam… Ook daar kunnen we niet veel van maken, ook niet als we het ombuigen naar mooie jongensnamen. Tuud? Teddie, dan maar? Dat klinkt nog leuk, maar lijkt natuurlijk niet echt op Trudi.

Is het gek dat ik mijn ouders niet wil vernoemen?

We weten gewoon niet zo goed hoe we het moeten aanpakken. We denken er nu maar over om ze allebei niet te vernoemen en de ouders van mijn man ook niet. Dan scheelt dat ook weer scheve gezichten. MAar ja, ergens steekt het ook in mijn hart. Mijn ouders zijn mijn wereld en hebben zoveel voor ons gedaan, en ze zijn zo trots en blij dat ze opa en oma worden en ze willen straks elke week oppassen op hun eerste kleinzoon. En dan denk ik ook, wat boeit zo’n tweede naam nou echt? Net of mijn zoon dat ooit ergens gebruikt? Dus dan maar voor de liefde familievrede gaan en mijn vader in ieder geval vernoemen? Gé, misschien?

Het is lastig. Het liefst kies ik gewoon voor een coole naam zoals Finn Levi of Noah Benjamin. Prachtig, toch? Maar ja, misschien breek ik daarmee wel mijn vaders hart. En is me dat waard?’