
‘Ik krijg best vaak commentaar dat ik een te hippe naam voor mijn zoon heb gekozen’

‘Wij vinden het een coole, moderne, Engelstalige naam. En ja, dat is een hippe naam. Maar daar krijgen wij geen spijt van hoor. Het is meer de reacties waar we het soms mee moeten doen: ik krijg best vaak commentaar dat ik wel een heel hippe naam voor mijn zoon heb gekozen.
Dan zeggen mensen: ‘Goh, dat hoor je nooit, tja, dat wordt wel vaak voorstellen als hij ouder is…’
En online durven mensen nog meer te zeggen: ‘Jeetje, je zou maar zo heten, arm kind’. Het voelde als de perfecte naam – fris, stoer, en een tikkeltje anders dan de gebruikelijke jongensnamen die we vaak horen. We wilden iets unieks, iets dat bij ons en onze levensstijl paste. Hij heet River.
De eerste paar keren dat iemand vroeg: “River, is dat niet een beetje té hip?” glimlachte ik het nog weg. Iedereen heeft tenslotte zijn eigen smaak als het om namen gaat, en ik wist dat onze keuze wat buiten de gebaande paden viel. Maar naarmate het vaker gebeurde, begon ik me toch af te vragen waarom mensen er zo’n issue van maakten. Wat is er mis met een “hippe” naam? En wat maakt een naam überhaupt “hip”? Hoezo zou dit niet tijdloos zijn? Wij vinden het prachtig klinken en leuk af te korten naar Riv.
Commentaar op een hippe naam
Ik heb gemerkt dat veel mensen nog altijd vasthouden aan traditionelere namen, de klassiekers die je al generaties lang hoort. Terwijl ik juist dacht: waarom niet iets nieuws? Iets dat opvalt en waarmee mijn zoon zich kan onderscheiden? Ik ben trots op de naam die we hebben gekozen. Hij voelt modern en fris, en past bij de tijd waarin we leven. Dus nee, ik twijfel niet. Maar ik ben dat commentaar wel zat. Want dat blijft toch in je hoofd zitten, ook al wil je het niet. Dan denk je, jeetje, als hij hier maar niet mee geplaagd gaat worden later.
Het grappige is dat de keuze voor River niet eens zozeer vanuit een ‘hippe’ mindset kwam. Voor ons ging het om de betekenis. Rivieren staan symbool voor kracht, beweging, en het leven zelf. Ze zijn altijd onderweg, vinden hun eigen pad, en zorgen voor vernieuwing. Die symboliek sprak ons enorm aan. Bovendien houden we allebei van de natuur, en het voelde als een mooie manier om dat in de naam van ons kind te verwerken. Dus ik hoop dat hij zelf trots is op zijn naam en nooit die stomme opmerkingen zal horen. Dan zou mijn hart breken.’