‘Vinden jullie deze gekozen naam voor mijn dochter oubollig klinken?’

‘Is het een beetje een flauwe naam, misschien niet heel verrassend of spannend… En zelfs ouderwets? Ik twijfel aan de gekozen naam voor onze dochter. Want ik denk dat het toch te oubollig klinkt.

En daar baal ik toch wel van, merk ik.

Mijn dochter heet Edith. Ik vind het mooi klinken, zeker. Maar het is ook ergens wat suf, op een bepaalde manier. Eetje, zo wordt ze het meest genoemd als afkorting. Dat vinden we allemaal heel leuk en stoer. ‘Ee’ of ‘Eetje’. Dat past ook het meest bij haar. Maar haar volle naam? Die zeggen we bijna nooit voluit. Ja, misschien haar opa en oma. Maar Edith… Ja, misschien is het gewoon meer een voornaam die beter past bij een volwassene dan bij een kind? Dat zou ook kunnen.

‘Vinden jullie deze gekozen naam voor mijn dochter oubollig klinken?’

Ze zit er zelf totaal niet meer, hoor. Iedereen noemt haar gewoon ‘Ee’ en dat is prima zo. Als ze later ouder is kan ze zichzelf meer voorstellen als Edith. Maar voor nu… Had ik haar toch iets anders willen noemen, denk ik. Ergens is die spijt er dus wel. Dan had ik Eline of Elin mooier gevonden. Maar ja. Hebben we niet allemaal wel eens spijt van iets in het moederschap? Het is denk ik nooit goed, want je weet van tevoren in je zwangerschap gewoon niet of die gekozen naam ook daadwerkelijk bij je kind past.

Vinden anderen het ook oubollig klinken, of maak ik het groter dan het is? Dat vraag ik me wel af.’