Christel nam moeilijkste beslissing ooit: ze liet haar zoontje (5) uit huis plaatsen

09.06.2020 18:24

Als het moederschap totaal anders loopt dan je verwacht, dan kan dat voor veel verdriet zorgen. Christel heeft het lange tijd heel moeilijk gehad met haar zoontje.

Aan Libelle vertelt ze haar verhaal.

Christel: “Het is zondagochtend half 9. Ik ben al even wakker, maar lig nog steeds naar het plafond te staren. Mijn man slaapt nog. Het is stil in huis. Geen gebonk tegen de muren, geen oorverdovend gejoel, geen Chris. Ik kleed me aan en loop naar beneden om de tafel te dekken. Tijdens het ontbijt praten mijn man en ik over van alles, maar we negeren het feit dat onze 5-jarige zoon vandaag niet bij ons aan tafel zit. Dat hij dit weekend niet uit logeren is bij de instelling voor gehandicapte kinderen, maar dat hij daar definitief woont. Onze andere 3 kinderen eten onverstoord hun boterham. Ze zijn het wel gewend dat hun broertje in het weekend vaak uit logeren is en missen hem niet. Ik realiseer me dat ik hem op dit moment ook niet mis. De rust aan tafel doet me goed.”

“Bijna 5 jaar lang stond mijn leven volledig in het teken van onze verstandelijk beperkte zoon. Het eerste half jaar leek hij een gewone, vrolijke baby, maar toen hij ouder werd, vielen ons steeds meer dingen op. Ik dacht dat er iets mis was met zijn gehoor, ook omdat hij maar als een zoutzak in de kinderwagen bleef zitten, maar na onderzoeken bleek het veel erger dan dat. Chris is een prachtig mannetje waar op het eerste gezicht niets mee aan de hand lijkt, maar zijn niveau zal nooit hoger worden dan dat van een 1,5-jarige. Hij is zo zwaar autistisch dat hij nooit zal leren praten, onvoorspelbaar is en soms agressief, maar vooral een gevaar voor zichzelf. Hij legde ons gezinsleven volledig lam.” Daarom heeft Christel besloten dat hij niet langer thuis kan wonen. Hij woont nu in een instelling voor kinderen met een beperking.

“Chris’ verhuizing is het beste voor ons gezin, dat weet ik. Maar wat zijn vertrek met mij zal doen, durf ik nog niet te zeggen. Ik trek zijn slaapkamerdeur achter me dicht en voel me leeg.”

Bron: Libelle

De leukste luipaardprint op een rij: